Uszczelnienia włazów nierdzewnych fizycznie pośredniczą między kołnierzem i pokrywą włazu oraz mają za zadanie zachowanie szczelności zespołu przy prawidłowo dociśniętej pokrywie. Do produkcji uszczelek używa się wysokiej jakości tworzyw sztucznych - najczęściej są to: EPDM, silikon, FPM/FKM, neopren, NBR i PTFE. Elastomery przeznaczone do bezpośredniego kontaktu z żywnością spełniają dodatkowo restrykcyjne wymagania higieniczne zawarte w wytycznych FDA oraz przepisach UE (1935/2004/CE).
W niektórych modelach włazów spotyka się uszczelki kompozytowe lub hybrydowe. Rdzeń oraz powłokę zewnętrzną takiej uszczelki wykonuje się z różnych materiałów. Przykładem takiego produktu jest uszczelka FEP-silikon, gdzie silikonowy rdzeń powleka się FEP. Rozwiązanie tego typu pozwala łączyć zróżnicowane cechy materiałów, takie jak odporność chemiczna oraz wytrzymałość na wysokie temperatury.
Dobór uszczelki włazu zależny jest od kilku parametrów – do najważniejszych należą:
Pierwsze dwa parametry (czyli: rodzaj medium oraz temperatura pracy włazu) przekładają się bezpośrednio na dobór odpowiedniego materiału uszczelnienia, który musi zachować odporność na długotrwałe oddziaływanie czynnika roboczego. Pozostały parametr (sposób użytkowania włazu) będzie przekładać się na preferowaną formę montażu uszczelnienia we włazie.
Ocena właściwości agresywnych i korozyjnych medium roboczego (ciecze, płyny) oraz temperatura pracy powinny być brane pod uwagę łącznie w procesie doboru uszczelnienia włazu. Oznacza to, że uszczelka włazu powinna być odporna zarówno na skutki agresywnego oddziaływania czynnika roboczego, jak i na temperaturę pracy. Wyłącznie wtedy, gdy oba kryteria zostaną spełnione jednocześnie, uszczelnienie będzie funkcjonalne, zapewni bezpieczeństwo użytkowania i nie ulegnie szybkiej degradacji.
Sposób użytkowania włazu, który przekłada się na formę montażu uszczelnienia we włazie, determinuje jedną z dwóch opcji umiejscowienia uszczelki:
W przypadku częstego prowadzenia operacji przy włazie (na przykład wsypywanie przez właz dodatkowych substancji do zbiornika), zaleca się stosowanie włazów z uszczelką montowaną w pokrywie. Pozwala to na uniknięcie potencjalnych uszkodzeń mechanicznych uszczelnienia.
Warto zaznaczyć, iż powyższe nie ma zastosowania w przypadku włazów ciśnieniowych, w których dominującym sposobem instalacji uszczelnienia jest montaż na ramie/kołnierzu włazu.
Specjalną konstrukcją (profilem) charakteryzują się uszczelki aseptyczne. Budowa tego typu uszczelek podporządkowana jest restrykcyjnym wymaganiom zachowania odpowiednich standardów higieny, obowiązujących w procesach produkcji leków, kosmetyków oraz produktów do bezpośredniego spożycia przez ludzi.
Używamy cookies